W zaułku wspomnień Cisza swój płaszcz rozpina Na nim karty układa I patrzy, która szczęśliwa

Chciałabym być srebrnym księżycem w ciemną noc,zajrzeć w okna duszy poprzez mrok;poznać najskrytsze myśli i marzenia wydobyć dobro z głębin cienia.Chciałabym być niewidoczna jak mgła zapleść w jedno serca dwa otulić niewidzialnym płaszczem by potem rozpłynąć się z brzaskiem.