Zanim nas wiosna swym pięknem odurzy,zjawi się w pełni tak barwnie i wonnie,wróćmy z dalekiej zimowej podróży, wśród zdjęć i wspomnień.Słuchaj, dzień budzi się od ptasich treli,trochę nieśmiałych, to jeszcze nie koncert .Lecz czy wypada chować się w pościeli,gdy wstaje słońce?Ruszajmy w plener, choć wczesna godzina,póki to jeszcze możliwe i znośne,skoro duch zdrowy, a ciało się trzyma,niech serce rośnie.Zbyt mało ruchu i gnuśnieje człowiek, przystaje w miejscu, chociaż lata biegną,a przecież warto dbać o swoje zdrowie,życie jest jedno.
Moje marzenie 