Z zachodem słońca wszystko się zmienia, sny na poduszce cicho siadają. Dzień gaśnie zmęczony, śle do widzenia, tylko marzenia nie zasypiają. Żyją swym życiem i proszą spełnienia, przynoszą na chwilę ukojenie

W ciszy wieczornej milkną słowa,myśli dryfują do przystani,w której mogłyby przenocować,nadmiar bagaży pozostawić.Dzień podarował wiele wrażeń,chwilami droczył się i łajał,odpocznij, pozwól noc rozmarzyć,szarości wyślij już do spania.Wpłyń w oceany gwiazd szczęśliwych,uwolnij wodze swych fantazji,by dzisiaj miłość czymś zadziwić,jutro w zapachu róż zatańczyć.Na Twojej poduszce Rozsypiemy marzenia Niech Cię Zaprowadzą Tam,gdzie smutku nie ma…

Przychodzę do Ciebie z wiosennym uśmiechem na twarzy życzyć Ci nocy wspaniałej i pełnej cudownych marzeń.

Samotność doskwiera jak jasna cholera I skąd ta cholera? Że aż tak doskwiera Gwar głosów wesołych wdziera się do duszy Lecz tej samotności ni wzruszyć, ni skruszyć !Czy nostalgia dziwna dzisiaj mnie dopadła?I ściska mą duszę wręcz z siłą imadła Czy też wszelkie smętki iście smęcim rojem Wlazły gdzieś pod skórę smęcąc niepokojem.Co się dzieje myślę gdzież nastrój radosny Który wiernie przy mnie trwał od wczesnej wiosny Patrzę w lustro widzę więcej siwych włosów Och jakież to smutne! A tam ten gwar głosów.Wesołych radosnych do duszy się wdziera Ach niech tych radosnych ta jasna cholera!Bo mi smutno gorzko i samotnie bardzo Bo wszyscy radośni samotnymi gardzą.Bo samotny jakby smutas z założenia I w gronie radosnych nic do powiedzenia Nie ma bo i czym taki smutas myśli Smęci nudzi zrzędzi i nic nie wymyśli.Śmiesznego na luzie tak na zawołanie Bo poważny taki na nic pocieszanie I mnie to dopadło! Dziś! Samotność czuję!Gdybyż chociaż głos Twój Ciebie potrzebuję!

WSPANIAŁYCH SENNYCH PODRÓŻY TOBIE ŻYCZĘ

Mi­liony gwiazd wi­si na niebie jak la­tar­nie za­gubionych dusz jak­by cze­kały podróżni­ku na Ciebie byś dot­rzeć do sa­mego siebie mógł Przez ty­siące słonych łza­mi mórz przez mi­liony słod­ki­mi uśmie­cha­mi rzek płyń podróżni­ku cały czas przed siebie nie bacząc na to że duszę Twoją tra­wi lęk Płyń w czerń i biel póki nie na­pot­ka Cię dzień łódka zmieni się w zwykłe łóżko a gwiaz­dy ośle­pi jas­ny słońca cień wpa­dając w Twój sen jasną stróżką i od­bierając Ci ko­lej­ny piękny sen

Jed­nak podróżni­ku podróż ta nie ma końca Noc znów wyśle ciem­ny i mroczny zmie­rzch swo­jego od­da­nego sługę i gońca który por­wie Cię podróżni­ku w świat gdzie spełniają się marze­nia już od lat

Wdzięczności jaką czuję nie umiem wyrazić w wierszu, lecz za Twą przyjaźń dziękuję, bo ona jest w mym sercu…

Liczyłam gwiazdy na niebie wypatrując tej,która jest najbliżej Ciebie.Księżyc uśmiechał się na to z góry tym samym odganiając chmury.No i wybrałam…To ta jedna najjaśniejsza,ta jedna najpiękniejsza,blaskiem swym Twe serce ogrzeje i zawsze będzie dawać nadzieje.I choć na niebie tyle gwiazd,ona jedna ma ten czarodziejski blask.Do snu Cię zawsze ukołysze i zapewni Ci nocną ciszę.Tak mi obiecała,i pięknie się do mnie uśmiechała.Więc nie pozostaje mi już nic innego Jak życzyć Ci Snu miłego…

Wieczór… to pora na zwolnienie rytmu serca, wyciszenia emocji dnia… czas na podsumowanie, a potem, kraina snu…

Kiedy szłam do Ciebie Nocka mnie spotkała, Niosła w torbie piękne sny jeden dla Ciebie mi dała, Cichutko go niosę i Tobie zostawiam, Lecz zanim odejdę cieplutko pozdrawiam

Gdy zapragniesz dotyku mych słów… Przyjdę do Ciebie z wiatrem , musnę , niczym skrzydłami motyla …Poczujesz radość i szczęście wiedząc , że jestem tu ……

Słyszysz jak wiatr życzenia niesie? Hula po polach i szumi w lesie… Jak stuka w okna… Wchodzi w kominy… I obserwuje dziecięce miny? Jeśli to słyszysz, to zamknij oczy… Niech świat z dzieciństwa… Znów w życie wkroczy… Teraz… Choć wiosen trochę przybyło… To wiatr ten sam, szumi nam miło… Ja razem z wiatrem ślę Ci życzenia… Niech Ci się spełnią… Wszelkie marzenia…Miłego wieczoru życzę.

…podzielę się z Tobą wiat­ru szelestem za­pachem róży wy­pełnię Twą przestrzeń obejmę czule ciepłym ramieniem w og­rodzie z marzeń będę spełnieniem.

Żyjemy często, jako te smutne jelenie urodzone i w puszczy wyrosłe za młodu, które – stworzone wielkie przebiegać przestrzenie – zamknięto do zwierzyńca, w trzy morgi ogrodu. Mogą w biegu korzystać z sił swoich zapasu, mają drzewa i wodę w potoku do picia, żyją całkiem jak w puszczy – na trzech morgach lasu – – zabija je smutek tej parodii życia.

WITAM CIĘ RADOŚNIE

Z otwartym sercem do Ciebie przychodzę trudy w powszednich dni Ci wynagrodzę. Podziękuję oczom co na świat patrzyły podziękuję rękom co do mnie pisały. Dam uśmiech ponurej twarzy, dam twej duszy co tylko wymarzysz . I będę szczęśliwa, że dać Tobie mogę.

UŚMIECH i SZCZĘŚCIE . Że jesteś bardzo Ci dziękuję. Są Serca, co żal w sobie noszą. Są usta, co o nic nie proszą. Są ludzie,co dumę swą mają. Dramatu losu poznać nie dają. Są źli, co nie znają dobrego. Są dobrzy, co nie znają złego. I uśmiechnięci – choć w oczach cierpienie z tęsknotą czekają na własne zbawienie. Świat kolorowy jest pokręcony. Nieważne z której to patrzysz strony. Wszystko choć piękne to bardzo złudne Poznać cel życia jakież to trudne✰♥✰ Niechaj wszystko Cię otoczy, co dobrem i ciepłem tchnie.Niech nadzieja za Tobą kroczy,co dzień i we śnie.

W każdym z nas są inne strony zapisane w kartach naszego życia niewidzialnym atramentem

Czasem…nie mogąc być blisko kogoś – jesteśmy obok…Nie mogąc kogoś dotknąć – dotykamy myślami… życzliwym słowem…ciepłem uśmiechu…Sercem mu przekazujemy…pamiętam o Tobie…I to niestety musi wystarczyć – tylko tyle…i aż tyle…bo przyjaźń to niewidzialna nić która łączy ludzi

Życzę … myśli pogodnych..uśmiechu na twarzy.. muzyki w duszy i miłości w Sercu..

Kiedy nie było dokąd dalej iść – którędy ani po co, gdy los me jutro krył przed moim dziś bezgwiezdną gęstą nocą- wiedziałam, że mi nie wystarczy sił na żadną inną drogę, lecz iść do ciebie przez złych szlaków pył ja zawsze, zawsze mogę. Do ciebie szłam-do ciebie, mój miły, do ciebie szłam- tyś wracał mi siły. Do ciebie szłam- od kiedy już nie wiem,  do ciebie szłam- przez życie bez ciebie. Do ciebie szłam z daleka, z daleka, do ciebie szłam- wierzyłam, że czekasz. Dla ciebie szłam- po ciebie szłam przez pusty świat. Do ciebie szłam- od lat. Gdy cię poznałam-zaśpiewała w tle gitary jasna struna. Zapłonął księżyc w kolorowym szkle- melodii, co szła ku nam- i pomyślałam wtedy, że to ty- ten, z którym tańczyć idę, i – że mi kiedyś pewno powiesz: „Przyjdź”, a ja na pewno przyjdę.