Przez góry, przez gaje Rączkę Ci podaję, Serdecznie Cię witam I o zdrówko pytam.

Jest gdzieś daleko ogród tajemniczy,ogród za starą, kutą żelazną bramą,za murem kamiennym białym od słońca, wtulonym w zieleń światłem skąpaną.Jest gdzieś daleko ogród czarowny,ogród, co powstał z tęsknoty i marzeń, gdzie kwiaty pachną poezją liryczną,a muzyka upojna nie skąpi wrażeń.Jest gdzieś daleko ogród romantyczny, ogród, co go misterna strzeże brama,którego piękna nie będę mógł opisać,zamknij więc oczy a zobaczysz sama.U wrót zieleni słychać skrzypiec drżenie,co Adagio Secret Garden’s rzewnie grają a nutki te westchnieniem w słowa zaklęte,Leśmiana i Tuwima poezją przemawiają.Dalej, wśród wierzb płaczących, tańczą krople rosy w poranną odziane tkliwość,to Nokturn Des-Dur i fortepian Chopina cichutko i lekko żarliwą wyznają miłość.Jest gdzieś daleko ogród z wyobraźni,ogród, gdzie nasze mieszkają pragnienia,pozwól zatańczyć duszy ze wzruszeniem i łzami mokrymi wypłukać wspomnienia.