Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.”

Powiedzmy sobie szczerze,nie ma nic piękniejszego jak majówka, majowa w plenerze.Płuca człowiek super dotleni,zobaczy jak się świat zazielenił.Jak woda szemrze leniwie i wnet zatonie w podziwie.Do pełni szczęścia słońca brakuje,gdy niebo deszczem się zasnuje.Mimo to majówka na łonie przyrody,każdemu niezmiernie smakuje,czy to stary czy to młody.Zieleń soczyście szmaragdowa,woda przejrzyście kryształowa.Siwy dym z ogniska się snuje .Szkoda kiedy deszcz na głowę skapuje a czasem kleszcz nieoczekiwanie gdzieś na ciele wyląduje,wtedy urok majówki nam popsuje.