Gdybyś poznała zakamarki tego co myślę i co czuję Pragnę uczucia tak jak każdy Lecz czasem serce się buntuje Nie sztuka brać kiedy Ci dają Żeby zapełnić szczęściem trzos Lecz sztuka dawać gdy nie mają Z uczuciem głaszcząc siwy włos Nie sztuka szepnąć jedno słowo Nie sztuka też drugiego zwieść żeby otrzymać to czy owo A potem ciężar w życiu nieść Lepiej poczekać na tę chwilę Którą wyznaczył nam dziś los Dzielą nas przecież drogi mile Choć wspólny się odzywa głos Twe serce ciągle ma nadzieję I mocna wiara w Tobie tkwi Ze ktoś Ci poda serce w darze A Ty otworzysz mu swe drzwi Pierwsze spojrzenie już ci powie Czy ten ktoś spełni Twoje sny Czy przyjmiesz go do serca swego Czy z trzaskiem zamkniesz za nim drzwi Nie jedno oczy Twe widziały A rozum dobrze o tym wie Nie każdy jest tak doskonały Żeby zapełnić życie Twe. Żeby dać Tobie czego pragniesz By spełnić słodkie Twoje sny Jeśli Twych myśli nie odgadnie Tylko w poduszkę ronić łzy Me serce pukać się nie boi Lecz nie wie jaki los go czeka Bo napisane przecież stoi : Meandry tworzy każda rzeka Szczęście przeważnie jest z ziarenka Które posiała ludzka ręka Mam takie zdanie i poczucie Że też tak samo jest z uczuciem Żeby wyrosła brzoza mała Bozia ją wodą polewała Wyrosły drzewa , wyrósł las..Może zakwitnie miłość w nas.
Moje marzenie 