Wciąż dążymy..wciąż idziemy ..wciąż biegniemy..Od wzniosłości do śmieszności tylko krok..Od pogardy do zachwytu jeden gest..Od istnienia do niebytu..jak to jest ?..Lecz na ziemi wciąż stoimy..wciąż kochamy ..wciąż marzymy i w obłokach chcemy bujać jak poeci..Chcemy szczęście trzymać w garści.wciąż dziecinni choć wciąż starsi..Wdzięczni słońcu..że do końca będzie świecić..
Moje marzenie 