Czułe słowa, ulotne,a dające wiarę … Małe gesty, niepewne,a tak doskonałe …Łza na rzęsach, znak smutku,a zwiastun radości …Nasze życie, nietrwałe,a pełne miłości …

Był sobie duszek bardzo malutki, Rozbawiał ludzi łagodził smutki. Zawsze się zjawiał wczesną godziną, Zaglądał w kąty z radosną miną Każdemu posłał uśmiech kojący Bo był on duszkiem wszystkowiedzącym. Wiedział kto martwi się i kłopocze Że spać nie może w upalne noce Kto na brak zdrowia wiecznie narzeka, z braku odwagi ciągle ucieka. Wszystkim pomagał i coś doradził, Spory i kłótnie też uśmiechem załagodził. Dziś trudno spotkać duszka takiego. Gdy się pojawi dbajmy o niego