Za Twoją dłoń pomocną… Z serca – Ci – dziękuję… Dobroć Twojego serca… Swoim sercem – czuję.

Rozkoszna nocy, słodka i kojąca rozświetlasz serce gwiazdami tysiąca dusza od wzniesień na łoże upada twarz niczym słońce – promienna i blada.Ciche gwiazd światło obejmuje całą wznosząc ku niebu duszę półomdlałą nagość kobiecą pieszczą promienie aż dziwne wschodzi senne zachwycenie.Zmęczone ramiona rozkosznie rozszerza zatapia się – płynie – do krainy zmierza upojona blaskiem nasyca swe oczy po skroni słona kropelka się toczy.Króluje w bezkresnym nieba błękicie budząc się płonie w namiętnym zachwycie pragnie by szczęście płynęło z ciemności było rządne przygód i pełne miłości.