Pewnego czasu ciekawą rozmowę przeprowadziłam. Był tez dylemat, czy woda z ogniem może rozmawiać , ale chyba tak. Wydaje mi się że temu komuś oraz sobie to na pewno udowodniłam. Ogień czasami parzy, a jaki to skutek to wywołuje widać u rozmówcy od razu na twarzy. Po tej rozmowie zadaję sobie pytanie jak odnaleźć się w tak zwanym świecie innym i jak smakuje to co nie wypada, jak można lawirować, a nie czuć się też winnym. Czasami działają zmysły i umysły, które przekraczają granice naszego poznania. Stwierdzam , że może to dziać się z niewinną lekkością, oraz wywoływać ciekawe pod czas naszej rozmowy doznania. Czasami okoliczności są dość sprzyjające, pewne osobowości zgrają się, i ich działanie na umysł jest kojące. Następuje szczypta też naszej odwagi, przekraczamy umowne granice, i wywołując czar, wprowadzamy między nas odrobinę też magii.
Moje marzenie 