Majowa łąka Suknia sfalowana kolorami tęczy, powietrze wibruje zapachem zieleni, prześwietlona słońcem cykadami dźwięczy, w kwiecistą rapsodię maj trawy przemienił. Czas snuje pogodę na niteczkach marzeń, odmierza minuty przepływem obłoków, mogę się zanurzyć niewidoczna w trawie i uciszyć myśli codzienny niepokój. Czar majowej łąki pragnę schować w wierszach, niech sfrunie motylem i zapadnie w pamięć, a gdy jesień zagra nostalgiczne scherza, będę się nią cieszyć, jak tobą, kochanie..
Autor: ewa
Moje marzenie 