Wspomnienia po policzkach spływają

Wspomnienia jak ptaki ciągle wracają, o swoim istnieniu w naszym sercu nam przypominają. Niektóre są piękne barwne jak papużki kolorowe , a inne też są ciemne, jak wrony czarne i matowe. Ej te nasze wspomnienia, odeszły gdzieś hen tam , ale też czegoś nas nauczyły, oraz doświadczenie pozostawiły nam. Czasami nasze oczy mokre od łez bywają , a my wiemy ,że to wspomnienia po naszych policzkach spływają. Wspomnienia te piękne, spokojne wesołe i dobre, niech zostają w naszej pamięci, a serce w nie niech będzie zasobne. To co było wczoraj przedwczoraj już do nas nie wróci, ale kiedy zamkniemy oczy obraz ich zawita i do nas powróci. Nocą kiedy zapada cisza, wspomnienia wśród gwiazd promienieją, a życie czasami smutne jest, więc żyjmy nadzieją….

W każdym człowieku istnieje coś takiego jak wewnętrzny dysonans i niespójność. Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów, których sam często nie rozumie. . ♥

Ścieżkami życia, co dnia przemykam,szukając skrawka wolnego nieba,gdzie los wyznacza mi szlak mój własny, bo wciąż pod górę wspinać się trzeba.Czasem zachwyca wspaniały błękit i wszystko proste mi się wydaje,nagle się rodzą brunatne chmury,a życie trudem znowu się staje.Nadzieja, która w mym sercu płonie,pozwala wciąż snuć kolejne plany i ciągle wierzyć, że dzień następny być może jutro będzie udany.W tym labiryncie zawiłych ścieżek, przecieram swoje szlaki nieznane,ja kocham życie, bo ono przecież,jest raz jedyny tylko mi dane.

RADOSNE WSPOMNIENIA !!!

Na końcu swojego życia pomyślisz sobie, w jaki sposób mogłeś przeżyć każdy miniony dzień. Wtedy jednak nie będziesz mógł cofnąć czasu. Zacznij więc tak żyć już teraz!”. Lizaki za­mieniły się na pa­piero­sy, niewin­ne stały się dziw­ka­mi. Pra­ca do­mowa umarła śmier­cią na­turalną, a te­lefo­ny są używa­ne w kla­sie. Co­la za­mieniła się w wódkę, a ro­wery w sa­mocho­dy. Niewin­ne po­całun­ki przeis­toczyły się w dzi­ki seks. Pa­miętasz kiedy „za­bez­pie­czać się” znaczyło włożyć na głowę hełm? Kiedy naj­gor­szą rzeczą jaką mogłaś usłyszeć od chłopa­ka było to, że jes­teś głupia. Kiedy ra­miona ta­ty były naj­wyższym miej­scem na ziemi, a ma­ma była naj­większym bo­hate­rem? Twoimi naj­gor­szy­mi wro­gami było Two­je rodzeństwo? Kiedy w wyści­gach chodziło tyl­ko o to, kto po­bieg­nie szyb­ciej? Kiedy woj­na oz­naczała tyl­ko grę kar­cianą. Kiedy wkłada­nie spódniczki nie oz­naczało, że jes­teś suką. Je­dyny­mi „nar­ko­tyka­mi” było le­kar­stwo na kaszel, a zioło oz­naczało piet­ruszkę, którą Two­ja ma­ma wrzu­cała do zu­py? Naj­większy ból ja­ki czułeś to pie­cze­nie zdar­tych ko­lan i łok­ci. I kiedy pożeg­na­nia oz­naczały tyl­ko „do zo­bacze­nia jut­ro”…

◕°☀ WITAM CIĘ ❤ ◕°SERDECZNIE☀¯❤

Piękny ogród się zieleni wkoło cudne krzewy rosną jest jak w bajce, kolorowo tak uroczo bywa wiosną Zieleń oczy też przykuwa na jałowcu wzrok zostaje bo jest piękny, rozłożysty w rogu wierzba urok daje Rosną tulipany gdzieś w szeregu przy nich klombik pełen kwiatków ślicznie wyglądają różnobarwne stokrotki między nimi sporo bratków Jak przyjemnie wypoczywać w tak przepięknym mym ogrodzie wszak do życia cudnie budzi się przyroda o tej właśnie porze.

Przy­siądź na chwilę i posłuchaj jak biją ludzkie ser­ca. W ich ryt­mie od­naj­dziesz me­lodię życia. Uśmiechem i życzliwością serca pozdrawiam ❤

☾¤*★*¤☾..Od czasu do czasu próbujesz wracać myślami do takich chwil, kiedy wszystko było dobre. Próbujesz sobie przypomnieć i zrozumieć, jak to się zaczęło, od kiedy wszystko potoczyło się tak, a nie inaczej, czy był taki moment, do którego – gdyby to było możliwe – mógłbyś cofnąć się w czasie i zmienić wszystko na lepsze.☾¤*★*¤☾.

Życie jest jak poker – nigdy nie wiesz co Ci da. Nigdy nie wiesz którą kartą zagrać masz. Trzeba czasem wyluzować i z dystansem potraktować życie które tylko raz jedyny trwa

Czy na początku, czy na końcu drogi życia,Nie jest to ważne… ile lat obecnie mamy.Do tych niezapomnianych chwil i momentów,Do swych wspomnień często z nostalgią wracamy.Niejednokrotnie, po wielu miesiącach i latach, Pragniemy przeżyć znów to, co piękne i dobre było.Jak film na taśmie, obejrzeć z radością raz jeszcze To, co w sercach naszych ślad trwały zostawiło.Lecz tego, co minęło i czasu przywrócić nie sposób,Więc przez lata nie warto rozpamiętywać i żałować. Każdy rozpoczęty dzień nowe wspomnienia przynosi,Równie piękne, warte by je w sercu i pamięci zachować.

Bądź kwiatem. I żyj słońcem.

Świat jest ładny to bezsilność uszminkowała świat do fotografii śnieg upudrował kiełki konwalii i drzewa mają wygięte rzęsy prześwietlone okrągłym księżycem – świat jest taki ładny – na ulicy długi cień latarni wplątał się w deski płotu milczącego podłużnie w bramie – na przekór skrzypiącym krokom kwitną pocałunki słyszysz – dzwonią jak drzemiące główki konwalii – świat jest taki ładny – po drugiej stronie zamkniętych okien

✰ۣۜঔ˜❤️˜♫ …★ ✰ۣۜঔ˜❤️˜Za­miast ana­lizo­wać przeszłość weź swój ple­cak na ple­cy i ruszaj z uśmie­chem drogą tęczy ku przyszłości roz­dając ludziom płat­ki uśmiechów i kwiaty miłości.✰ۣۜঔ˜❤️˜♫ …★ ✰ۣۜঔ˜❤️˜

Gdzieś w zakamarkach duszy, skrycie Dziecięce wspomnienie się chowa. Chciałabym przeżyć moje życie, Tak jeszcze raz…całkiem od nowa… Bym mogła wrócić do tamtych chwil… Żeby, jak dziecko być szczęśliwa… I nie pamiętać, że płyną dni… W dawnych marzeniach się ukrywać… Na boso biegać znów radośnie… I z przyjaciółmi zagrać w klasy…  Pierwszej miłości poczuć wiosnę… Ach jak beztroskie były czasy… Teraz też cudnie jest na świecie, Dziś inna troska mnie nurtuje I choć na łące piękne kwiecie… Ja bosych stóp już tak nie czuję..

Witaj kochanie

Dziś rano radosny się obudziłam,Lecz jeszcze z łóżka wstać nie zdążyłam,Gdy mnie strumienie wody oblały Z pościeli się zwlokłam już mokra cała Potem wychodzę z Sunią na spacer A na dworze całe niebo deszczem płacze Więc znowu zostałam przemoczona Poczułam się z cukru w sobie roztopiona Nic to rzekę – znów się przebrałam I właśnie włosy ręcznikiem dosuszałam Kiedy sąsiedzi z tradycją przygnali Od stóp do głów wiaderkiem mnie polali W mieszkaniu jest już pełno wody Choć w mokry dzień nie szukam ochłody Nie wiem skąd strumienie popłyną Chociaż zamiast wody ja wolałabym wino Dlatego teraz siedzę Czekam, kto z wodą w moje zawita progi Aby tradycja ludowa się dopełniła Odwieczna, ona zakręty historii przeżyła

…zostawiam uśmiech i garstkę ciepła płynącą prosto z serca dla Ciebie….♥:)

Spotkałam kiedyś jeden dzień szczęśliwy był piękny, barwny, nosił piękne stroje,szedł uśmiechnięty, otwarty dla świata,swoich salonów otwierał podwoje.Dzień nie był jeden, lecz było ich wiele,tylko nie wszystkie do mnie wstępowały,one wiedziały, że mam sporo szczęścia,i innych także uszczęśliwiać chciały.Gubią się nieraz nasze dni szczęśliwe,w pogoni jutra dla nas przychylnego,może należy zwolnić wyścig z czasem,aby nie gubić dnia nam przyjaznego.Nie zamykajmy drzwi dla dni szczęśliwych,niech przybywają i goszczą wraz z nami,jeśli się zdarzy, że im nie po drodze,to nie musimy zaraz trzaskać drzwiami.Na pewno dotrze do nas dzień szczęśliwy,na. pewno przyjdą dni piękne radosne,spytacie kiedy, bo to także ważne:do jednych zaraz, do innych na wiosnę